เนื่องวันนี้เป็นวันพระ ผมเลยจะขอนำ บทกลอนธรรมะดี
จากหนังสือบรมธรรม 35 ชุดคู่มือเพื่อการสร้างสรรค์ชีวิต
คติธรรมแห่งฟ้าอภัยบาป (1)
สมาคมเผยแผ่คุณธรรม “เต็กก่า” จีจินเกาะหน้าที่ 23
มาให้พวกได้อ่านกัน
ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์
ถ้ายิ่งรักก็ยิ่งทุกข์สุดข่วงเข็ญ
ที่ใดมีความโกรธเกลียดไม่สุขเย็น
ที่นั่นไซร้ทุกข์ลำเค็ญเป็นแน่นอน
เพราะชื่นชอบพาหลงใหลจนเป็นทุกข์
เพราะยิ่งชิงชังจึงมนุษย์ต้องทุกข์ร้อน
ตกเป็นทาสของอารมณ์ไม่รู้ผ่อน
จึงเดือดร้อนเป็นทุกข์ใจไร้สุขเย็น
ชัดเช่นนี้จงรู้หยุดความชังชอบ
แล้วประกอบบำเพ็ญตนจงควรเห็น
ละความชอบเลิกความชังนำสุขเย็น
ทุกข์ข่วงเข็ญนั่นไม่มีนี้จงจำ
แล้วน้อมธรรมมานำใจให้แช่มชื่น
ละแสนหมื่นความชอบชังถ้วนทั้งนั่น
ได้ดังนี้จะมีสุขทุกวี่วัน
จงพากันหยุดชอบชังนำสุขใจ
* * *จากหน้า 23** *
อคติ หากเกิดมีขึ้นในใจ
สี่ สถานนำทุกข์ภัยให้ผู้นั้น
เหตุ เพราะความลำเอียงไม่ตรงมั่น
แห่ง หนทางจึงถลำตกต่ำลง
ความ ชอบชังกลัวหลงอคติสี่
สั่น ไหวให้ใจคนนี้ต้องหมองหม่น
คลอน แคลนให้ใจมนุษย์ฉุดต่ำลง
ของ หรือคนหากมีอคติสินำภัย
ชีวิต นั้นจะมั่นคงได้ด้วยธรรม
พึง น้อมนำกำกับจิตอย่าสั่วไหว
พิศ เรียนรู้ให้ครบถ้วนธรรมน้อยใหญ่
เห็น แจ้งใจอย่าให้มีอคติขึ้นเลย
เป็น มนุษย์สุดประเสริฐเลิศกว่าสัตว์
หลัก ปฏิบัติต้องชัดเจนอย่าอยู่เฉย
คุณ ค่าคนต้องขวยขวายได้มาเอย
ธรรม ทั้งปวงใช่เพียงเอ่ยต้องบำเพ็ญ
* * * จากหน้า 25 * * *
พุทธพจน์ กล่าวว่า อคติสี่คือความลำเอียง 4 ประการอันเป็นทาง
ที่นำให้มนุษย์ประพฤติผิด ดังแบ่งออกได้เป็นดังนี้
1. ฉันทาคติ คือ ลำเอียงเพราะชอบ
2. โทสาคติ คือ ลำเอียงเพราะชัง
3. โมหาคติ คือ ลำเอียงเพราะหลง
4. ภยาคติ คือ ลำเอียงเพราะกลัว
ฉันทาคติถ้าเกิดขึ้นในใจตน
จะลำเอียงด้วยกมลชอบชมหนอ
โทสาคติเพราะความชังยังเกิดก่อ
ความลำเอียงพลาดพลั้งถ่อผิดทางไป
โมหาคติเพราะหลงจนตกต่ำ
เลยถลำทำผิดพลาดอาจฉิบฉาย
ภยาคติเพราะหวั่นกลัวเกิดในใจ
จึงประสบพบทุกข์ภัยเพราะใจลำเอียง
อคติสี่ประการผลาญธรรมสูญ
เผาประยูรวงศาธรรมไม่อาจเลี่ยง
เป็นทางให้ประพฤติผิดลำเอียง
เป็นสำเนียงเสียงแห่งมารวานอย่าฟัง
ชัดเช่นนี้มีสติปัญญาตั้ง
เป็นกำบังกั้นมารร้ายไม่ให้ถลำ
แล้วทำลายอคติสี่ให้ภินท์ผัง
โดยน้อมนำคุณธรรมกำกับใจ
*** จากหน้า 27 ****
ผู้ที่ประพฤติธรรมย่อมได้รัการคุ้มครองจากธรรม
* * * * *
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น